Αλόννησος 2010

Ένα κολάζ καλοκαιρινών αναμνήσεων

…σκιές…

…όταν ήμασταν παιδιά, τα καλοκαιρινά βράδια, γυρνώντας σπίτι από τις τελευταίες περιπλανήσεις της ημέρας, στα χωμάτινα δρομάκια της γειτονιάς, επινοήσαμε το κυνήγι της σκιάς.
Στεκόμασταν, και ξαφνικά, πηδούσαμε για να  πατήσουμε τις σκιές μας ή τρέχαμε μήπως και τις προσπεράσουμε……
Τη μέρα δεν δίναμε και τόση σημασία στην περίεργη ακολουθία μας, καθώς σουρούπωνε όμως και άρχιζαν όλα να γίνονται μυστηριακά ασπρόμαυρα, τα δένδρα στις αυλές, τα πέτρινα χαλάσματα - από το λιγοστό φώς του δειλινού - η φαντασία μας οργίαζε.
Ακόμα κι εκείνη την ύστατη ώρα, λίγο πριν μαντρωθούμε μέσα στο σπίτι, κυνηγούσε ο ένας την άυλη υπόσταση του άλλου κι άλλες φορές σαν μεθυσμένοι τρικλίζαμε μόνο και μόνο για να μεγεθύνουμε  ή να εξαφανίσουμε την συνέχεια που δεν μπορούσαμε ξεφορτωθούμε.
Να ‘τη πάλι, μια σκιά από δύο, στιγμιαίο παιχνίδι του φωτός, αντανάκλαση δύο ζωών … ή μιας, απουσία και θύμηση.

toulouse lautrec

Η ατμόσφαιρα των παρισινών καμπαρέ, χορεύτριες, ακροβάτες τσίρκου, αψέντι, μποέμικη ζωή, μέχρι και βιβλία μαγειρικής ήταν λίγα από τα έργα του toulouse lautrec που είδα στο Τελλόγλειο ίδρυμα τεχνών εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Όσοι μπορούν ας μην την χάσουν, καλό είναι όμως να οπλιστούν με υπομονή λόγω του μόνιμου προβλήματος λιγοστού φωτισμού, ειδικά στα κείμενα, που δυσκολεύουν το ταξίδι στην ατμόσφαιρα του καλλιτέχνη.

…καλημέρα κόσμε !!!

Καλημέρα κόσμε από το καινούριο μου blog το μικρό παράθυρο στην ζωή μου, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.

Υπομονή & όνειρα λοιπόν, αφού αυτό κυριαρχεί στην ζωή μου, αυτό το διάστημα τουλάχιστον, κι ελπίζω να βρεις κάτι ενδιαφέρον, κοινό ή διαφορετικό !

…ο ιερός καρπός !!!

… ιερός καρπός της θεάς Αθηνάς, σύμβολο της ειρήνης, στόλισε μύθους, στεφάνωσε ολυμπιονίκες, τάισε γενιές με το χρυσοπράσινο δάκρυ των καρπών της, ρίζωσε με πείσμα στην πέτρα την αλμυρή και άφησε τα πουλιά να πετούν ανάμεσα στα κλαδιά της.
Προσφάτως έγινε μόδα, κατέκτησε τα μπαλκόνια των αστών (οι παρόντες δεν εξαιρούνται)  και γέμισαν οι πόλεις με συμβολισμό, αρχαίο πνεύμα, και στις δύσκολες μέρες που έρχονται τα βάζα με ελιές ξιδάτες, τσακιστές κτλ.!!!!
…αυτή εδώ είναι η δικιά μου μικρή, 6χρόνων, με τους πρώτους καρπούς της ζωής της !!!

στο σύρμα …

Κάθε πρωί, όλο το καλοκαίρι πάνω στο σύρμα, μαζευόταν όλη η παρέα για να ασχοληθεί με την πρωινή καθαριότητα, τιτιβίσματα, κρυφές συνεννοήσεις και σχέδια για το υπόλοιπο της μέρας.
Για λίγες στιγμές, δύο ή τρία λεπτά πίνοντας τον πρωινό μου καφέ στο μπαλκόνι να παρατηρώ την καθημερινή ρουτίνα  και άξαφνα σκορπούσε η παλιοπαρέα για να επιστρέψει το άλλο πρωινό !!!
Είμαι σίγουρη ότι  η μικρή μου συντροφιά που ταξιδεύει σε πιο ζεστά μέρη συνεχίζει το τελετουργικό της και την περιμένω να επιστρέψει. Θα είμαι εδώ και του χρόνου την άνοιξη στο ίδιο σύρμα .......

άγιος καλοκαιρινός !!!