...ανάσες καλοκαιριού

...όταν η πραγματικότητα είναι εκνευριστική, κουραστική και ελαφρώς δύσοσμη, τι κάνεις ? φτιάχνεις μια εικονική, για να περάσεις λίγο καλύτερα ;-)

The Riverbank - Henri Matisse, 1907

...ανάσα καλοκαιριού, όνομα και πράμα αυτό το τραγούδι !!!  

 Μουσικη Νικος Γεωργακης
Στιχοι Γιαννης Περδικης

Από δρόμο σε δρόμο
και στην πλάτη το χρόνο
κουβαλώ,
κι από λύση σε λύση
να χαρώ πριν να δύσει
λαχταρώ.

Και τα χέρια υψώνω
στη ζωή παραδίνομαι
ανασαίνω τη μέρα
και φωνάζω "αέρα"
και ξανοίγομαι.

Μ' ένα τρένο ή μια βάρκα
μ' ένα αμάξι για τσάρκα
με κομμένη ανάσα
στο κρυφτό φανερώνομαι,
από χίλιες συμβάσεις
από μίση και πάθη
λευτερώνομαι.

Ξεχνώ τα παλιά
βαρώ στα τυφλά
γεια και φεύγω
φτου και βγαίνω.

λόγω θέρους.....

 ...με το που μπαίνω στο εικονικό σπιτικό μου, βλέπω την τελευταία μου ανάρτηση βαριά κι ασήκωτη, για να μην πω θλιβερή. Δεν μου αρέσει καθόλου !!!

Έχει περάσει τόσος καιρός από τότε κι έχουν αλλάξει πολλά, φτιάχνω λοιπόν γρήγορα κάτι ανάλαφρο για τα καλωσορίσματα...

    Ταξιδεύω...

με θάλασσα μου μοιάζει η ζωή με τις φουρτούνες και τις γαλήνες της

κύκλοι που κλείνουν και νέοι που ανοίγουν, άγνωστα νερά να προσμένουν ... την στολισμένη και καλαφατισμένη για το επόμενο ταξίδι...

...κι ένα τραγούδι του θέρους που αγαπάμε οικογενειακώς από τον καιρό ακόμα που οι γιαγιάδες και οι θειάδες με το ένα χέρι κράταγαν τις κοιλιές τους από τα γέλια και το άλλο μπροστά στο στόμα, μήπως και φανεί το γέλιο το πλατύ και τα πονηρά τα βλέμματα.

Πόσο εύκολα τραντάζονταν τα σώματα από τα χάχανα και δάκρυζαν τα μάτια !!!

Καλές ψαριές αγόρια και κορίτσια ;-)

Η Βαρβάρα του Π ΤΟΥΝΤΑ σατυρικό τραγούδι απο το μουσικό αρχείο του Ν ΣΔΡΕΓΑ.

Η Βαρβάρα κάθε βράδυ στη Γλυφάδα ξενυχτάει
και ψαρεύει τα λαβράκια, κεφαλόπουλα, μαυράκια
Το καλάμι της στο χέρι, κι όλη νύχτα στο καρτέρι
περιμένει να τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει

Ένας κέφαλος βαρβάτος, όμορφος και κοτσονάτος
της Βαρβάρας το τσιμπάει, το καλάμι της κουνάει
Μα η Βαρβάρα δεν τα χάνει τον αγκίστρωσε τον πιάνει
τον κρατά στα δυο της χέρια και λιγώνεται στα γέλια

Κοίταξε μωρή Βαρβάρα, μη σου μείνει η λαχτάρα
τέτοιος κέφαλος με νύχι, δύσκολα να σου πετύχει
Βρε Βαρβάρα μη γλιστρήσει και στη θάλασσα βουτήξει
βάστα τον απ' το κεφάλι μη σου φύγει πίσω πάλι

Στο καλάθι της τον βάζει κι από την χαρά φωνάζει
έχω τέχνη έχω χάρη ν' αγκιστρώνω κάθε ψάρι
Για ένα κέφαλο θρεμμένο όλη νύχτα περιμένω
που θα 'ρθεί να μου τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει