Θετική σκέψη

...η θετική σκέψη και αντιμετώπιση της ζωής υπήρξε πάντα η σημαία μου. Θα μπορούσα να αυτοχαρακτηριστώ ως "αισιόδοξη" με σπάνιες μελαγχολικές αποκλίσεις. Τον τελευταίο καιρό προβληματίζομαι όμως για το αν αυτή η αισιοδοξία, ειδικά στα δύσκολα, με βοηθάει πραγματικά ή απλά αρκούμαι, νιώθοντας ικανοποίηση για τα λίγα μου και ουσιώδη, όπως τα χαρακτηρίζω, γυρνώντας την πλάτη στο περισσότερο και περιττό.
Tο γεγονός ότι αρνούμαι να ακολουθήσω το "πνεύμα της εποχής" μήπως τελικά είναι μια αδυναμία να αλλάξω, ένας ανώφελος ρομαντισμός μιας παρατεταμένης εφηβείας...
Όταν λέω το "πνεύμα της εποχής" εννοώ το κυνήγι του προφίλ -είσαι αυτό που φαίνεσαι- Πού πήγαν τα ιδανικά για ουσία στις σχέσεις, στη δουλειά, επικοινωνία και πολλά άλλα !!!
Ξαφνικά κάθομαι μουδιασμένη να παρατηρώ το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα γύρω μου. Βλέπεις οι ρυθμοί της ζωής έχουνε γίνει τόσο τρελοί που στο τέλος της μέρας τις περισσότερες φορές δεν προλαβαίνω να αφομοιώσω τα συναισθήματα μου.
Και από εκεί που είχα όλο τον χρόνο μπροστά μου διαπιστώνω ότι δεν έχω χρόνο, ούτε ελαφρυντικά, ή περιθώριο για λάθη - κοστίζουν πολύ τα λάθη πια - .
Παρ' όλα αυτά η θετική σκέψη είναι πάντα εκεί...
Και όπως λέει και η φίλη μου η Ντίνα, μάλλον όλα αυτά είναι η προτελευταία εφηβεία...
η τελευταία θα είναι σίγουρα παρατεταμένη !!!
Λένε ότι τον σύμπαν ακούει... διαπιστώνω όμως ότι δεν ανταποκρίνεται γρήγορα.