η Πηνελόπη ξεχώριζε από τους βορειοελλαδίτες, ήταν από νησί την Άνδρο και νιώθαμε όλα τα μελτέμια, τους σιρόκους, τους μπάτηδες και τις αλμύρες όταν βρισκόμασταν κοντά της.
έφυγε νέα από το νησί, γνώρισε τον παππού και έστησε το σπιτικό της εδώ στο βορρά. Παραμύθια δεν μας έλεγε όπως η άλλη γιαγιά αλλά από ιστορίες άλλο τίποτα ! Μιλούσε για το νησί, τους γιαλούς, τις φουρτούνες (οι περισσότεροι στην οικογένεια ήταν ναυτικοί), για θείους που έγιναν παλαιστές στην Αμερική, το χωρίο, τα περιβόλια και για τις μυρωδιές τους. Είχε μια μανία με τις ευωδιές…. Η αγαπημένη της ήταν το περγαμόντο, το λαχταρούσε λες και ήταν ο μοναδικός συνδετικός κρίκος που έδενε την ίδια με τον τόπο της !!!
Πριν 3 χρόνια έπεσε στα χέρια μου μια συνταγή για γλυκό περγαμόντο ξυπνώντας το νησιώτικο DNA μου και παρόλο που δεν φημίζομαι για τις μαγειρικές μου ικανότητες αποφάσισα να το φτιάξω. Βρήκα τα φρούτα –λίγο δύσκολα γιατί δεν φτάνουν μεγάλες ποσότητες εδώ στον βορρά- και ξεκίνησα.
Μπελαλίδικο γλυκό, θέλει λίγο χρόνο να αφιερώσεις αλλά αξίζει τον κόπο, από την ώρα που θα μπει σπίτι ο καρπός, σου παίρνει το μυαλό με την ευωδιά του και την γλυκόπικρη γεύση του όπως τα περιβόλια της Πηνελόπης !!!
Δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ με συνταγές σε αυτό το blog –δεν είναι το φόρτε μου άλλωστε- ο λόγος που την δημοσιεύω είναι ότι για μένα το γλυκό αυτό είναι ένας τρόπος να κρατάω επαφή με την αγαπημένη μου γιαγιά και ελπίζω για όποιον από εσάς θελήσει να το φτιάξει, να γίνει μια γλυκιά απόλαυση που θα ευφράνει την ψυχή και ίσως ένας συνδετικός κρίκος για κάτι πολύ αγαπημένο !!!
Η συνταγή είναι της Εύης Βουτσινάς από τον Γαστρονόμο Φεβρουάριος 2009 την δημοσιεύω σαν εικόνα για να είναι πιο εύκολο να την κατεβάσεις, καλή επιτυχία (για το δικό μου θα ξέρω αύριο).
2 σχόλια:
Kαλώς σε βρήκα ρομαντικό Ταυράκι. Περγαμόντο δεν υπάρχει ούτε γιά δείγμα εδώ που ζω αλλά ξέρω μιά αλλη συνταγή που πολύ μου αρέσει (Ανδριώτικη τόσο όσο και Ισπανική) την φουρτάλια (αν την προφέρω σωστά). Είναι η Ελληνική έκδοση της Ισπανικής τορτίγια. Μου την έμαθε ένας Ανδριώτης ναυτικός (η μοναδική θετική ανάμνηση που έχω απ΄αυτόν χαχαχα) Καλή σου Κυριακή καλή μου.
ginger καλως ήρθες κι αν δεν έχεις περγαμόντα για να γευτείς δεν πειράζει ίσως κάποια στιγμή τα βρείς στον δρόμο σου όσο για την συνταγή του αντριώτη ναυτικού ;-) νομίζω την γράφεις σωστά, μας την έφτιαχνε η τρομερή γιαγιά και περιμένω να την δημοσιεύσεις !!!!
Δημοσίευση σχολίου